... herkes gibi!

seni ne özledim ne de sürekli aklımdan geçiriyorum.
o zaman neden yazıyorum?

kızdırdın beni.
sana duyduğum saygıyı bir anda yok ettin.
sen ki hepsinden farklı olandın, belki de daha iyisi olmayandın.
şimdi fark ediyorum ki aslında sen de onlardan farksız değildin.
 

sana hiç toz kondurmadım.
ama o böyleydi, ama o öyle düşünüyordu, öyle hissediyordu...
aslında senin onlardan hiç bir farkın yoktu.
benim de olmadığı gibi.

seni özlemiyorum, aklıma bile gelmiyorsun, gerçekten!
ama bugün kızdım sana.
bana herhangi bir insanmışım gibi davranmana kızdım.
seninle hala bir şeyler paylaşabiliyor olmayı istediğim halde ve bunu senin de kabul etmiş olmana rağmen... olmadı!

gerçekten şu anda hayatımda olmamanın bir nedeni varmış. gerçekten seni özlemiyor olmamın, düşünmüyor olmamın bir nedeni varmış.

üzgünüm. artık sen de herkes gibisin...

Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.

Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim
Kalbimde kalbine yok bile kinim
Bence artık sen de herkes gibisin.