... ian moone!

hayallerimle yaşıyorum. kendi kendime kaldığım her an hayal kuruyorum ve gerçekleşmeyeceklerini biliyorum. gerçekleşmeleri için bir şey de yapmıyorum ama zaten belki de gerçekleşmelerini de istemiyorum. kendi kendime sürekli acı veriyorum. "her şeyi içimde yaşıyorum". ne istediğimi bilmiyorum. yalnızlığımı kendim yaratıyorum. 

dertleşmek güzel geldi. hiçbir şeyi çözmedi ama iyi geldi.

dertlşemeyi de hayal etmiştim. sahilde, çimenlerin üstünde gözlerimden yaşlar gele gele - ki bu noktada bunun olacağına o kadar eminim ki - anlatıyorum. anlatmak, konuşmak istiyorum. beni anlayacağından değil ama - ki bir noktaya kadar da anlar - sadece onunla konuşmak istediğimden, onun beni gülümsetebileceğini bildiğimden. 

bütün bu zaman onun ağzına sıçan insanken bunları beklemek ne kadar, ne kadar bencilce. ne kadar sömürgeci. bok gibiyim! 

belki de bu yüzden içimde yaşıyorum. belki de hak etmediğim için hayalini kurmakla kalıyorum. 

beynim patlamak üzere. 

hayaller kuruyorum. güzel hayaller. sonra kızıyorum. onunla ilgili kızdığım, sevmediğim şeyler geliyor aklıma. kızıyorum. ona kızıyorum, kendime kızıyorum. 

"ben olsam seninle konuşmazdım". 

belki de ben de!