... ben de sizi iki yabancı ilan ediyorum!

haftada iki gün aile mahkemesindeki duruşmaları izliyorum. 

davaların konusu yüzde doksan boşanma.

mübaşir davacı ve davalı tarafı duruşma salonuna çağırdıktan sonra iki tarafı da izlemeye başlıyorum. tavırlarına, konuşmalarına bakıyorum. çok fazla uzamayan, anlaşmalı boşanmalar on dakikada bitiyor. 

"boşanmakta kararlı mısınız, evliliğinizi kurtarmanızın bir yolu yok mu? yok." 

bazıları da olaylı geçiyor. davacı taraf düşündüklerini, olanları anlatıyor, sonra bunun üzerine de davacı taraf anlatıyor. olay yavaş yavaş gözümün önünde çirkefleşiyor. ben de başlıyorum nasıl birbirlerini sevdiklerini, nasıl evlendiklerini, düğünlerini düşünmeye. sonra da bu hale nasıl geldiklerini, küçücük bir odada tanımadıkları o kadar insan karşısında evliliklerini, en özellerini en ince ayrıntısına kadar nasıl böyle anlatabildiklerini, birbirini seven iki insanın nasıl birer yabancıya dönüşebilmiş olduğunu düşünüyorum. gün bittiğinde evliliğe olan inancım biraz daha sarsılmış olarak ayrılıyorum mahkemeden.